-
1 okrzyk
m (G okrzyku) shout- okrzyk wojenny a war cry- okrzyk bólu/rozpaczy/trwogi/zdziwienia a cry of pain/despair/fear/surprise- okrzyki powitania welcoming shorts- radosne/tryumfalne okrzyki joyful/triumphant shouts- wydać okrzyk to give a. utter a cry a. a shout- wydać okrzyk radości to give a shout of joy- tłum wznosił gromkie okrzyki the crowd cheered loudly- wznosić okrzyki na czyjąś cześć to cheer somebody* * *shout, crywznosić (wznieść perf) okrzyki na czyjąś cześć — to cheer sb
* * *micry, exclamation, shout, interjection; ( dopingujący) cheer; okrzyk bojowy battle cry; okrzyk zachwytu/radości/bólu cry of delight/joy/pain.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > okrzyk
-
2 okrzyk
okrzyk m (-u; -i) (Aus)Ruf m;okrzyk bólu Schmerzensschrei m; -
3 okrzyk
\okrzyk radości Freudenruf m, Freudenschrei mwznosić \okrzyki na czyjąś cześć jdm zujubeln, jdn bejubeln -
4 okrzyk okrzy·k
См. также в других словарях:
okrzyk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 7}} krzyk, głośne zawołanie w celu wyrażenia uczuć, zwrócenia uwagi, przywołania kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziki, entuzjastyczny okrzyk. Okrzyki wojenne. Okrzyk bólu, radości, zdziwienia.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
okrzyk — m III, D. u, N. okrzykkiem; lm M. i «głośne zawołanie, krzyknięcie, wyrażające stan uczuciowy lub mające zwrócić na coś uwagę» Przeraźliwy, ostrzegawczy, entuzjastyczny okrzyk. Radosne, tryumfalne okrzyki. Dzikie, wojownicze okrzyki. Okrzyk… … Słownik języka polskiego
wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… … Słownik języka polskiego
od — «przyimek łączący się z rzeczownikami w dopełniaczu (rzadko z innymi częściami mowy)» 1. «odnosi się do wyrazów określających przedmioty, z których strony dociera odbierane przez kogoś wrażenie, od których zaczyna się jakaś czynność lub stan»… … Słownik języka polskiego
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
powtarzać — ndk I, powtarzaćam, powtarzaćasz, powtarzaćają, powtarzaćaj, powtarzaćał, powtarzaćany powtórzyć dk VIb, powtarzaćrzę, powtarzaćrzysz, powtarzaćwtórz, powtarzaćrzył, powtarzaćrzony 1. «robić, mówić to samo, co już raz (lub więcej razy) było… … Słownik języka polskiego
